Hey lieve lezer
Vraag jij je ook wel eens af wie jij eigenlijk bent?
Toegegeven, deze vraag doet nu misschien wat vreemd aan en lijkt ietwat vergezocht als je dit leest…terwijl je eigenlijk volop aan het werk bent, of naartsig bezig met de was en plas en misschien ook nog een huilende baby of een paar jengelende kids rond je hebt hangen. Wie weet zit je wel volop te multitasken en werk je snel een lunch naar binnen terwijl je met collega’s zit te palaveren en intussen discreet dit bericht leest op je smart phone. Of mogelijk zit je met je zorgbehoevende ouder in de wachtzaal van de dokter op je schermpje te turen. Whatever.
Vanuit deze preoccupatie met de dagelijkse dingen des levens, ga je uiteraard al snel automatisch antwoorden: ik ben…, … jaar oud, kind van …, ouder van … , al dan niet getrouwd of samenwonend met …, wonende in …, gestudeerd voor…. Als beroep doe ik … en mijn hobby’s zijn … en ga zo maar door.
Misschien maak je in een handomdraai wel een bladzijden lange lijst met persoonlijkheidskenmerken van jezelf.
De hamvraag is echter: geeft dit dan weer wie jij werkelijk bent?
Ja en nee. Je hebt via woorden slechts losse stukjes van jezelf verzameld. Maar de volledige versie van jou blijft uit beeld, zelfs al schrijf je een trilogie vol met wetenswaardigheden over je identiteit. Wat ontbreekt er dan nog als je echt alle gegevens over jezelf zou hebben verzameld (als dat al mogelijk zou zijn)?
Het antwoord is even simpel als mysterieus: het meest wezenlijke van jou, of dat wat jou echt onvervangbaar en uniek ‘jezelf’ maakt. Deze wezenlijke uniciteit laat zich nl. niet in woorden vatten. Neem nu domweg het voorbeeld van een roos. Op het internet vind je alle mogelijke botanische, cultuurhistorische en geneeskrachtige kenmerken van deze populaire bloem. Maar bewijs je dan eer aan wat een roos eigenlijk wezenlijk is en wat haar zo uniek en majestueus maakt? Helaas niet! Het meest wezenlijke van de koningin der bloemen ontsnapt omdat het nu eenmaal vluchtig is en niet in woorden te vatten valt. Als ik aan een roos denk, ruik ik al terug de rijke zoetige, gepoederde geur en de delicate bloemige smaak van de rozenbrouwsels die ik ermee maak, gepaard gaande met een gelukzalig gevoel waarin ik de kloktijd volledig kan vergeten. Het gaat hier dus niet meer over weten wat een roos is maar over mijn rechtstreekse beleving van en voeling met die roos. Een heerlijke totaalervaring waarin ik het meest wezenlijke en unieke van de bloem rechtstreeks en woordeloos gewaarword!
Laten we nu terug omschakelen naar jou. Je weet ongetwijfeld wel wie je bent. Maar zoals voor de roos geldt: voel jij ook wie je bent? Hoe vaak heb jij de rechtstreekse beleving van jouw meest wezenlijke ik? Hoe vaak voel jij je echt thuis bij jezelf? Het jachtige leven van alledag staat deze voeling meestal in de weg. Je verliest jezelf vaak in alles wat je weet over jezelf, je zogenaamde identiteit. Je gaat volledig op in je rol als ouder, partner, werknemer/ondernemer, mantelzorger, student, … Kortom in alle verwachtingen en moetens die samengaan met al die rollen die je te spelen hebt. Je komt als het ware niet toe aan je ‘echte zelf’ omdat je je vastklampt aan je meer oppervlakkige, jachtige zelf.
Dat echte zelf (verzin er je eigen woord voor, zoals ziel, wezenskern, hogere zelf…) is eigenlijk je meest creatieve deel dat zich woordeloos uitdrukt. Het vraagt om verlangzaming en aandacht, om beleefd en gevoed te worden. Je daalt dan als het ware af in een diepe innerlijke ruimte waar je meestal niet komt, maar waarin je je oh zo thuis voelt en waar je pas echt tot je zelf komt. Het zijn intense momenten van intieme verbinding van jou met jezelf, momenten van creatieve zelfexpressie van wie je ten diepste bent.
Het zal je niet verwonderen dat het inlassen van zulke momenten van wezenlijk belang is, zowel voor je geestelijk als lichamelijk welzijn. Je krijgt er figuurlijk maar ook letterlijk meer zuurstof van- je gaat dieper en voller ademen. Ook je sociaal welzijn vaart er wel bij, want je dierbaren snoepen er gretig van mee als jij werkelijk meer en meer de beste versie van jezelf wordt, door je meest ware ik meer te gaan voelen en voeden. Dit kan op allerlei manieren ingelast worden in het leven van alledag, vb via meditatie of gebed, kokkerellen, schilderen, muziek maken, gedichten schrijven, kruidenbrouwsels maken, tuinieren enz.
Het is echter ook gezond om van het dagelijkse leven even afstand te nemen en op een meer intense manier de intieme ‘zielsband’ met jezelf te versterken, zodanig dat je daarna in je dagdagelijkse bezigheden jezelf niet meer zo snel verliest.
Daarvoor kan je vakantie nemen, om je leven beter te kunnen beschouwen, om ook letterlijk afstand te nemen van de rollen die je met je meedraagt, en op krachten te komen in een natuurlijke omgeving om zo jezelf weer te ontdekken en volop te beleven.
L’assaladou leent zich uitstekend om afstand te nemen van je drukke ik. Die laat je makkelijker los in de rust en stilte van een bezielde plek ingebed in een weelderige natuur.
Behalve genieten van de “bedding” van Assaladou, kan je ook een begeleiding kiezen die je een echte verkenningstocht toelaat in jezelf. Alsof je op avontuur gaat naar jezelf, om weer nieuwe goudklompjes in jezelf te ontdekken.
